شهید اردشیر رحمانی در 26/11/1340 در شهرستان رشت ، دیده به جهان گشود .او پس از دوران خردسالی ، سالهای تحصیل خویش را یکی پس از دیگری با موفقیت به پایان برد و سال چهارم دبیرستان بود که انقلاب اسلامی شکل گرفت .             

در جریان پیروزی انقلاب ، فعالانه در تظاهرات علیه طاغوت شرکت می نمود . یک بار هم به مدت چند روز ، ساواک او را بازداشت کرد و مورد شکنجه قرار داد ولی پس از آزادی ، دوباره به پخش اعلامیه و پوستر و نوار امام و شرکت در راهپیمایی ها و تظاهرات مشغول شد . بعد از پیروزی انقلاب نیز در صحنه های مختلف دفاع از انقلاب حضوری چشمگیر داشت و به عضویت سپاه پاسداران رشت در آمد و در واحد روابط عمومی سپاه ، ادای وظیفه کرد و با شروع جنگ تحمیلی ، راهی جبهه ها شد .     

پس از بازگشت از سر پل ذهاب در سال 61 چون به منزل آمد ، طبق فرموده مادرش ، گفت : (( اثاثیه مرا ببندید ، چون برای چهار سال به جبهه می روم )) ، زیرا زندگی ارزشمند و خداگونه شدن را در جای جای جبهه ها سراغ گرفته بود . مسئولیت در جبهه و تعهد به خدمت به او فرصت نمی داد ، که در عقبه بماند ، او شیفته ی جهاد و سرمست عطر خوش شهادت بود. و پیش از شهادت چندین بار مجروح شد. این سپاهی دلیر در لشکر25 کربلا فرمانده گردان مکانیزه بود .شهیدبزرگوار اردشیر رحمانی در تاریخ 3/11/1365 در عملیات کربلای 5 شهد شیرین شهادت را نوشید و سوار بر بال فرشتگان سر به سدره المنتهی کشید .